Czym jest alergia?

Alergia czyli tzw. uczulenie, jest to nieprawidłowa reakcja organizmu na czynniki obecne w naszym otoczeniu zwane alergenami, które u osób zdrowych nie wywołują żadnych dolegliwości. Z uwagi na to, że alergia jest reakcją nabytą, do jej rozwoju konieczny jest wcześniejszy kontakt z substancją wywołującą objawy. Czasem do rozwoju uczulenia wystarczy jednorazowy lub kilkukrotny kontakt z alergenem, w innym wypadku rozwija się po wielu latach takiego narażenia.

Szacuje się, że na choroby alergiczne cierpi 10-40% społeczeństwa. Na rozwój uczulenia mają wpływ zarówno uwarunkowania genetyczne jak i środowisko, w którym żyjemy. W przypadku występowania chorób alergicznych u obojga rodziców, ryzyko rozwoju alergii u dziecka sięga 50-70%, natomiast w przypadku choroby jednego z rodziców lub rodzeństwa takie ryzyko mieści się w granicach 20-40%. Największe znaczenie w rozwoju alergii ma zanieczyszczenie środowiska (pyły, spaliny, dym tytoniowy), zaburzenia mikrobiomu organizmu, nadużywanie antybiotyków, nadmierna „sterylizacja” naszego otoczenia, brak kontaktu z naturą, stres. Niezmiernie ważnym aspektem są również pierwsze lata życia dziecka i okres prenatalny. W tym przypadku znaczenie ma sposób porodu (cięcie cesarskie), karmienie piersią (krótszy niż 6 miesięcy), wiek rozszerzania diety u niemowlęcia (zbyt późne wprowadzanie nowych pokarmów), czas wprowadzenia mieszanek mlekozastępczych (pierwsze doby życia) oraz stosowanie antybiotyków.

Jak rozpoznać alergię?

Najważniejszym etapem diagnostyki alergologicznej jest zebranie szczegółowego wywiadu lekarskiego. W przypadku podejrzenia alergicznego podłoża występujących objawów można wykonać badania diagnostyczne takie jak punktowe testy skórne z alergenami, oznaczenie stężenia swoistych przeciwciał klasy IgE dla alergenów we krwi, naskórkowe testy płatkowe, próby prowokacyjne i spirometrię. Kolejnym etapem diagnostyki jest potwierdzenie związku występujących objawów z wynikami badań.

Leczenie alergii.

W przypadku chorób alergicznych najważniejszym postępowaniem jest unikanie narażenia na alergen wywołujący objawy. Niestety nie zawsze jest możliwe, zwłaszcza w przypadku uczulenia na alergeny powietrznopochodne. W takim przypadku można stosować leki, które mają na celu złagodzenie objawów (np. leki przeciwhistaminowe, leki przeciwleukotrienowe, glikokortykosteroidy, inhibitory kalcyneuryny i inne). Natomiast jedynym leczeniem przyczynowym i modyfikującym naturalny przebieg choroby w przypadku chorób alergicznych jest immunoterapia swoista. W zależności od wskazań immunoterapia może być prowadzona drogą podskórną, podjęzykową lub doustną. Należy pamiętać, że odczulanie to proces i aby osiągnąć długotrwałą skuteczność powinno trwać minimum 3 lata.